i
Sotalol:
- składa się z d-sotalolu i l-sotalolu.

Sotalol:
- dobrze wchłaniania się z przewodu pokarmowego,
- ma biodostępność w granicach 90-100%,
- nie wiąże się z białkami osocza krwi,
- jest wydalany w 80-90% przez nerki i w 10-20% przez wątrobę,
- osiąga maksymalne stężenie we krwi po 2-4 godzinach od podania doustnego,
- ma czas półtrwania po podaniu doustnym w granicach 7-15 godzin.

D-sotalol:
- silnie blokuje kanały potasowe,
- nie blokuje receptorów beta-adrenergicznych.

L-sotalol:
- silnie blokuje kanały potasowe,
- silnie i nieselektywnie blokuje receptory beta-adrenergiczne.

Silne blokowanie kanałów potasowych:
- wydłuża czas trwania potencjału czynnościowego komórek serca,
- wydłuża czas refrakcji komórek serca.

Sotalol:
- działa chronotropowo ujemnie,
- działa dromotropowo ujemnie,
- działa inotropowo ujemnie,
- słabo działa batmotropowo ujemnie.

Sotalol jest stosowany:
- w zapobieganiu napadom tachyarytmii nadkomorowej,
- w zapobieganiu napadom częstoskurczu przedsionkowo-komorowego,
- w zapobieganiu napadom tachyarytmii komorowej.
- w leczeniu kardiomiopatii przerostowej,
- w leczeniu nadciśnienia tętniczego.

P/wskazaniami do podawania sotalolu są:
- choroby przebiegające ze skurczem oskrzeli,
- choroba węzła zatokowo-przedsionkowego,
- blok przedsionkowo-komorowy II lub III stopnia,
- wydłużenie odstępu QT,
- niewyrównana niewydolność krążenia,
- cukrzyca,
- hipokaliemia.

P/wskazaniami do podawania sotalolu nie są:
- stan przed kardiowersją elektryczną,
- ciąża.

Skuteczność sotalolu:
- w utrzymywaniu rytmu zatokowego u chorych z napadowym migotaniem przedsionków serca wynosi 37-55%.

Skuteczność krótkoterminowa sotalolu:
- w zapobieganiu napadom jednokształtnego częstoskurczu komorowego oceniana za pomocą monitorowania holterowskiego wynosi 56%,
- w zapobieganiu napadom jednokształtnego częstoskurczu komorowego oceniana za pomocą badania elektrofizjologicznego wynosi 30-35%.

Skuteczność długoterminowa sotalolu:
- w zapobieganiu napadom jednokształtnego częstoskurczu komorowego wynosi 43-73%,
- w zapobieganiu napadom częstoskurczu z prawej komory serca u chorych bez jawnej organicznej choroby serca oceniana za pomocą ekg próby wysiłkowej wynosi 91%,
- w zapobieganiu napadom częstoskurczu z prawej komory serca u chorych bez jawnej organicznej choroby serca oceniana za pomocą badania elektrofizjologicznego wynosi 88%,
- w zapobieganiu napadom częstoskurczu z prawej komory serca u chorych z arytmogenną dysplazją prawej komory serca i dodatnim wyjściowym wynikiem badania elektrofizjologicznego wynosi 68,4%,
- w zapobieganiu napadom częstoskurczu z prawej komory serca u chorych z arytmogenną dysplazją prawej komory serca i ujemnym wyjściowym wynikiem badania elektrofizjologicznego wynosi 82,8%,
- w zapobieganiu napadom częstoskurczu komorowego u chorych z kardiomiopatią przerostową wynosi 54%.

Skuteczność sotalolu:
- w przewlekłej monoterapii nadciśnienia tętniczego umiarkowanego wynosi około 50%.

U chorych przewlekle leczonych sotalolem:
- częstość objawów ubocznych sotalolu wynosi 11-21%,
- częstość poważnych objawów ubocznych sotalolu wynosi 2-18%.

W zależności od pochodzenia, objawy uboczne sotalolu dzieli się na:
- objawy uboczne sotalolu ze strony układu krążenia,
- inne objawy uboczne sotalolu.

Objawami ubocznymi sotalolu ze strony układu krążenia są:
- proarytmia,
- zaostrzenie niewydolności serca,
- hipotonia.

U chorych leczonych sotalolem:
- częstość proarytmii wynosi 1,1-3,5%,
- częstość wielokształtnego częstoskurczu komorowego wynosi 1%,
- proarytmia zazwyczaj pojawia się w pierwszych 3 dobach leczenia sotalolem.

Czynnikami ryzyka proarytmii u chorych leczonych sotalolem są:
- hipokaliemia,
- wysoka dawka dobowa sotalolu.

Z innych objawów ubocznych sotalolu należy wymienić:
- nudności,
- biegunkę,
- impotencję,
- hipertrójglicerydemię,
- uczucie zmęczenia,
- bóle głowy,
- depresję.

Równoczesne podawanie sotalolu:
- z diuretykami zwiększa ryzyko wielokształtnego częstoskurczu komorowego,
- z lekami antyarytmicznymi klasy IA zwiększa ryzyko wielokształtnego częstoskurczu komorowego,
- z propafenonem zwiększa ryzyko bradykardii i nasilenia niewydolności krążenia,
- z propranololem zwiększa ryzyko bradykardii i nasilenia niewydolności krążenia,
- z amiodaronem zwiększa ryzyko wielokształtnego częstoskurczu komorowego i hipotonii,
- z nifendypiną zwiększa ryzyko hipotonii,
- z werapamilem zwiększa ryzyko bradykardii i hipotonii,
- z diltiazemem zwiększa ryzyko bradykardii,
- z pochodnymi fenotiazyny zwiększa ryzyko wielokształtnego częstoskurczu komorowego,
- z trójcyklicznymi lekami p/depresyjnymi zwiększa ryzyko wielokształtnego częstoskurczu komorowego.

W zapobieganiu napadom tachyarytmii:
- sotalol podaje się per os,
- początkowa doustna dawka sotalolu wynosi 40-80 mg 2 razy/dz,
- doustną dawkę sotalolu zwiększa się o 40-160 mg co 3-4 dni aż do osiągnięcia pożądanego efektu albo wystąpienia objawów ubocznych albo osiągnięcia dawki maksymalnej,
- maksymalna doustna dawka dobowa sotalolu wynosi 480-640 mg.

Monitorowanie leczenia sotalolu obejmuje:
- badanie kliniczne,
- badanie ekg spoczynkowe,
- monitorowanie holterowskie.

Sotalol:
- może wydłużyć odstęp PQ,
- może wydłużyć odstęp QT,
- nie zmienia czasu trwania zespołu QRS.

Wskazaniami do przerwania leczenia sotalolem są:
- proarytmia wywołana przez sotalol,
- wydłużenie odstępu PQ o więcej niż 20% wywołane przez sotalol,
- wydłużenie skorygowanego odstępu QT o więcej niż 20% wywołane przez sotalol ,
- wydłużenie skorygowanego odstępu QT do wartości powyżej górnej granicy normy wywołane przez sotalol.